Nee, tot op heden is er geen wetenschappelijk bewijs dat suiker slecht is voor je huid en rimpels veroorzaakt.

De relatie tussen suiker en huidveroudering wordt weleens gelegd, omdat bij verhoogde glucosewaarden in het bloed Advanced Glycated Endproducts (AGE’s) zich kunnen vormen in alle lichaamscellen. Overigens zijn alle koolhydraten een bron van glucose, dus ook zetmelen in (volkoren)brood, pasta, rijst etc.  AGE’s zijn versuikerde eiwitten die functioneel minder goed zijn. Spieren, pezen en de huid worden er stug van. Bij gezonde mensen wordt de bloedglucosespiegel strak gereguleerd en zal het glucoseaanbod aan huidcellen hetzelfde zijn, ongeacht wat je eet. Een matige inname van suiker heeft geen invloed op de huid.

Koolhydraten is een verzamelnaam voor vezels, suiker en zetmeel. Koolhydraten zijn onder te verdelen in verteerbare koolhydraten (zetmeel en suikers) en onverteerbare koolhydraten (vezels). Koolhydraten zijn belangrijk voor onze celstofwisseling en leveren samen met vetten en eiwitten energie aan ons lichaam. 

Als je diabetes hebt, hoef je suiker niet helemaal van je menu te schrappen.

Voor mensen die diabetes hebben (diabetici) gelden in principe dezelfde voedingsrichtlijnen als die voor de algemene bevolking: de Richtlijnen goede voeding van de Gezondheidsraad. Volgens deze richtlijnen zijn koolhydraten, waaronder suiker, toegestaan. Het is wel verstandig om de koolhydraten zo gelijkmatig mogelijk over de dag te verdelen zodat de stofwisseling zo min mogelijk wordt belast. Gebruik koolhydraten met mate om te voorkomen dat je bloedsuiker te snel stijgt. Ook wordt aangeraden om de koolhydraten vooral uit groente, fruit, (volkoren)granen, peulvruchten en magere melkproducten te halen.

Vroeger werd suikervrij geadviseerd maar dit advies geldt niet meer sinds de jaren '90. Desondanks leeft nog steeds de fabel dat mensen met diabetes 'suikervrij' moeten eten. 

Gaatjes ontstaan wanneer bacteriën in de mond (in de tandplak) suikers en andere gemakkelijk verteerbare koolhydraten van voedingsmiddelen omzetten in zuren. Onder invloed van deze ‘zuurstoot’ lost het glazuur van tanden en kiezen op. Tanden en kiezen kunnen zich van nature van deze zuuraanval herstellen maar als dit evenwicht verstoord is, bijvoorbeeld door te vaak iets tussendoor te eten of drinken, kunnen op den duur gaatjes ontstaan.

Om gaatjes zoveel mogelijk te voorkomen is het in de eerste plaats belangrijk om twee maal per dag de tanden zorgvuldig te poetsen met een fluoridehoudende tandpasta. Poetsen verwijdert de tandplak - en daarmee de bacteriën - en maakt tevens het glazuur sterker. Daarnaast is het belangrijk dat men maximaal zeven maal per dag iets eet of drinkt (met uitzondering van water, koffie en gewone thee zonder suiker). Dit betekent bij voorkeur drie hoofdmaaltijden en vier tussendoortjes. Op die manier krijgen tanden en kiezen voldoende tijd om zich van de zuurstoot te herstellen.

Suikerziekte is synoniem voor diabetes mellitus, een chronische stofwisselingsziekte waarbij het lichaam niet meer in staat is om het bloedglucosegehalte in balans te houden. Suikerziekte is eigenlijk een verwarrende term, omdat de naam kan doen vermoeden dat de ziekte veroorzaakt wordt door het eten van suiker en/of dat je bij suikerziekte geen suiker mag eten. Dit is echter beide onjuist. De naam ‘suikerziekte’ is waarschijnlijk een afgeleide van het te hoge gehalte aan glucose in het bloed, ook wel ‘bloedsuiker’ genoemd. Gezondheidsprofessionals spreken daarom liever over diabetes mellitus.

Zie de pagina over Diabetes Mellitus voor verdere uitleg over deze ziekte.

De suikerbiet is de wortel van de bietenplant, hier slaat de plant energie op. Het deel van de bietenplant wat boven de grond uitkomt bestaat uit groene bladeren. Vooral in de zomerperiode nemen de bladeren energie op uit zonlicht en gebruiken dit om water en koolzuurgas ( CO₂ ) om te zetten in koolhydraten en zuurstof. De suikerbiet slaat de energie op in de vorm van suiker, en wordt in de zomer alsmaar groter. Deze  bieten worden vervolgens in het najaar (van september tot en met januari) geoogst voor de suikerproductie.

Suiker wordt vaak gebruikt als smaakversterker. Dit betekent dat het bijvoorbeeld in groente de smaak naar boven haalt. Het toevoegen van een klein schepje suiker aan maïs, worteltjes, asperges, peulen of doperwten dempt de soms wat melige smaak en versterkt de andere smaakeigenschappen.

Op alle verpakte etens- en drinkwaren staat een ingrediëntendeclaratie. In deze declaratie staan, in afnemende volgorde van hoeveelheid, de ingrediënten vermeld die zijn gebruikt bij de bereiding van een product. Als er kristalsuiker is gebruikt dan ziet men in de ingrediëntendeclaratie ‘suiker’ of ‘kristalsuiker’ vermeld staan. Een pak kristalsuiker uit de winkel bevat 100% suiker en bevat geen ingrediëntendeclaratie omdat het product uit slechts één ingrediënt bestaat.

Rietsuiker, bruine suiker, palmsuiker, basterdsuiker, kokosbloesemsuiker enzovoorts hebben allen dezelfde chemische structuur als kristalsuiker. Al deze soorten mogen als suiker aangeduid worden.  Daarnaast behoren bijvoorbeeld ook glucosestroop, fructose, glucose, melksuiker (lactose) ook tot de groep suikers.

De hoeveelheid aan alle suikers samen in een product is te vinden onder de voedingswaardedeclaratie op het etiket (onder “Koolhydraten, waarvan suikers”).

Suiker kan gewonnen worden uit suikerbiet en suikerriet.
Suiker komt van nature voor in groente en fruit. Het zou dus ook gewonnen kunnen worden uit gojibessen, appels, kiwi’s of andere vruchten. De reden dat suiker met name gewonnen wordt uit suikerbiet en –riet is omdat deze gewassen de hoogste concentraties suiker leveren en daarmee het meest efficiënt zijn. In Nederland wordt suiker uit de suikerbiet gehaald vanwege het klimaat. In warmere landen groeit suikerriet beter.

Op producten zoals siroop, yoghurtdrank en chocolademelk staat steeds vaker ‘geen suiker toegevoegd’. Echter, dit wil niet altijd zeggen dat er helemaal geen suiker in het product zit. Het  product kan van nature aanwezige suikers bevatten, doordat er bijvoorbeeld fruitconcentraten aan het product zijn toegevoegd. Op de verpakking kunnen fabrikanten dan ‘geen suiker toegevoegd’ zetten, terwijl het product wel degelijk suikers bevat. Van nature aanwezige suikers en toegevoegde suikers zijn hetzelfde. Het lichaam maakt geen onderscheid, ze leveren allemaal 4 kcal per gram en worden op dezelfde manier in het lichaam verwerkt. Kijk dus altijd goed in de voedingswaardetabel op het etiket van het product.

Kristalsuiker bestaat uit de suikers glucose en fructose, en wordt ook wel sacharose genoemd. Daarnaast komen ook andere suikers voor zoals melksuiker (lactose) en vruchtensuiker (fructose).

Honing is een mix van verschillende soorten suikers, waaronder sacharose, en bevat over het algemeen 38% fructose, 31% glucose, 1% sacharose en 9% overige suikers, 17% water en 4% overige bestanddelen waaronder enzymen, vitaminen, zuren, sporenelementen, stuifmeelkorrels en mineralen. Overigens is het niet wenselijk dat kinderen jonger dan 1 jaar honing gebruiken, dit in verband met de mogelijke aanwezigheid van de bacterie Clostridium botulinum. Sporen van Clostridium botulinum kunnen normaal gesproken geen kwaad, maar kunnen wel gevaarlijk zijn voor baby’s tot 1 jaar, omdat de darmflora van kinderen jonger dan 1 jaar nog niet volledig is ontwikkeld. Het advies geldt daarom om baby’s tot 1 jaar geen honing te geven om zuigelingenbotulisme te voorkomen.

Suiker is een zoetmaker, smaakmaker en versterker, conserveermiddel en geeft stevigheid en structuur, kleur en volume aan producten. Suiker is een zoetmaker in bijvoorbeeld koffie en thee, maar ook in chocolade, gebak, snoepgoed en desserts. Het dient als smaakmaker en versterker om bijvoorbeeld de smaak van zure producten (bijvoorbeeld rode bessen) en bittere producten (bijvoorbeeld chocolade) te accentueren en te verbeteren. Als conserveermiddel wordt suiker gebruikt in bijvoorbeeld jam en voor gekonfijte vruchten. Bacteriën kunnen namelijk niet overleven bij een suikerconcentratie boven de 62%. Suiker geeft veel producten ook stevigheid en structuur, bijvoorbeeld in koek en ijs. Zo zorgt suiker voor de krokante eigenschap in koekjes en verlaagt het in ijs het vriespunt en zorgt op deze manier voor smeuïgheid.

Door suiker te verhitten geeft het geur en kleur aan producten. Van die bruinkleurende eigenschappen en de karakteristieke smaak wordt gebruik gemaakt voor bijvoorbeeld het glaceren van petits fours en voor crème karamel. In cake zorgt suiker niet alleen voor de zoete smaak, maar ook voor het volume.

Suiker (sacharose) wordt in Nederland gewonnen uit de suikerbiet. Hoe dat precies gaat, lees je hier!

De gemiddelde inname van suikers volgens de Voedsel Consumptie Peiling ( VCP) van 2012-2106 is 110 gram per dag. Dit komt per jaar neer op 40 kg per hoofd van de 1-79 jarige Nederlandse bevolking. Deze inname draagt voor  21% bij aan de gemiddelde energie-inname. Het gaat om van nature aanwezige suikers (zoals in fruit, groente en lactose in zuivelproducten) plus toegevoegde suikers.

Welke producten hier allemaal aan bijdragen, lees je hier!

Het antwoord is nee. Om dat goed te begrijpen moet je weten wat een verslaving precies is. Op deze pagina legen we dat uit en vertellen we waarom suiker niet in dat plaatje past. 

Zie de pagina zijn alle suikers hetzelfde voor uitleg!

Zie de pagina over Diabetes Mellitus voor uitleg